من حیوونم، شما چطور؟!

مخاطب این پست دله دزدها هم هستن! 

+ دوستم از احوالات یکی از همسایگانش تعریف میکرد.میگف "رضا" یه مرد 50 ساله شوخطبع بود. کلاه شابگاهی  و سیبیل و طرفدار دو آتیشه پرسولیس بودنش تو همه محله معروف بود. بعد از تاسوعا عاشورا  دیدمش خیلی دمق و گرفتس. پرسیدم چی شده؟ چرا انقد تو خودتی؟ گف گاو و گوسفندامو دزدیدن! تو همین ماه عزیز،  موقعی که واسه عزاداری رفته بودم هیات. جا خوردم ولی سعی کردم به روی خودم نیارم. به شوخی بهش گفتم قصه نخور.  حتما طرف نذر داشته! کاریش داشته. (میخاستم جو عوض بشه و مث قبلنا شوخ و شنگ بشه)

این دومین بار بود که دارو ندارشو میدزدیدن. سری قبل که گوسفنداشو دزدیدن، رفت 25 میلیون وام گرفت و اینارو دوباره خرید . میگف هنوز کلی از قسطای وام مونده و دوباره دارو ندارمو بردن..... دیروز سر غصه همین 25 میلیون سکته کرد و مرد!

+ با خودم فک میکردم چه دزدای بی انصافی بودن که برا بار دوم اومده سراغ این مرد.  دزد هم دزدای قدیم! کل زندگی این روستایی به 4تا گوسفندش خلاصه میشده عاخه بی انصاف برو از اونا ک پولای مفت بیت المالو بالاکشیدن دزدی کن. برو سراغ اونا ک ادعاشون سقف فلکو پاره میکنه. برو بی غیرت... 

حداقل، دزدهای خوبی باشیم

+ همکارم هیجان زده بهم گفت خبر داغ: امروز صب تو یکی از بانکهای فلان خیابون سرقت مسلحانه شده. اصلا برام مهم نبود. چه برسه به اینکه هیجان زده بشم! یاد ماجرای "رضا" افتادم و اینکه تو بیخبری دق کرد. فرداش همکارم بهم گف جریان دزدی بانک یادته؟ گفتم خب! گف دزداشو دستگیر کردن! کمتر از 24 ساعت. و من باز یاد "رضا" افتادم و دلم براش سوخت. به اندازه وامی که رضا گرفته بود از بانک دزدی شده بود!

+ حکایت ماجرای این پست که هنوز هم به نتیجه نرسیده.