استاد کاکتوس

عید پارسال، تو بیابونهای پشت سوله شرکتشون، شهرداری نخاله خالی کرده بود. نخاله ها شامل کاکتوسهای فضای سبز هم بود. یکی از اون ساقه های کاکتوس رو برا خودم برداشتم، مقداریش رو به رضا دادم، یه کارتن بزرگش رو به سید اکبر دادم ولی بیشترش همونجا وسط بیابون رها شده موند.

سرنوشت فعلی ساقه ها جالبه:

  * اون بخش که رها شده وسط بیابون:  آفتاب داغ در طول تابستون، اون سابقه هارو از پا در نیاورده! الان هم اگه اون ساقه هارو بکاری رشد میکنن!

* اونی که برا خودم برداشتم، بدون هییچ توقعی، بدون کود و خاک درست و حسابی و با آبیاری بسیار کم، رشد قابل توجهی داشته و الان تو مرحله گل دهی هست!

*  سیداکبر اون کارتن رو که براش فرستادم  همشو فروخت به مشتریهاش!!

* اون بخشی که به رضا دادم تو محوطه پشتی شرکت کاشته بود و تا پاییز در حال رشد و نمو بود. بدون هیچ نگهداری یا حتی آب.ولی یک روز در غیاب رضا،  مستخدم شرکت کل محوطه رو تسطیح کرده بود و محوطه پشتی شبیه زمین بایر شنی شده بود. عید امسال از زیر اون زمین سنگلاخ  ، با رستاخیزش  باز ارادشو به همه ثابت کرد.

مهم نیس "سرگذشت" ما چی باشه،  "ذاتِ عمل ما " ارزش مارو اثبات میکنه.