وسیله
(در پایان گفتگویی در جمع دوستان)...:
من اصلا کاری به حرفای شما و شخصیت افراد ندارم.نمیخام قضاوت کنم یا با شما موافقت یا مخالفت کنم...
من از دیدگاه خودم نگاه میکنم.
رضا رویگری هر کسی میخاد باشه! اون اثر هنری و کاست دهه۵۰ که داد بیرون ناب و خالص بود. ربطی به رویگری هم نداشت . اون فقط وسیله بود. در زمان مناسب و مکان مناسب همه متغیرهای پازل تکمیل شد ،جوری که خودشم شاید تعجب کرد (و دیگه هرگز تکرار نشد)
حامد زمانی هم همینطور. کاری به حواشی نداریم. فقط اون اثر رو ببینیم که ناب و خاص از آب در اومد.
اونا فقط وسیله بودن. تقدیر بنا به هر دلیل اونها رو لایق دید وسیله باشن برای خلق اون اثار.
و این موضوع وسیله بودن،شامل همه چیز میشه. اینکه فلانی، تنهایی نگهداری والدینش رو عهده میگیره و خیییلی سختیها رو بجون میخره و حتا ظاهرا از زندگی خودشم عقب میوفته، ارزشمنده و باید شاکر خدا باشه که لیاقت بهش داد وسیله امر خاص شد. نه تنها منتی نباید بذاره که باید شاکر هم باشه. برای توفیق وسیله بودن.
من اولش شاکی بودم از زندگی عقبتر افتادم ولی چند وقته خیلی هم خوشحالم این دنیا ارزش نداره مهم دل پدرمادره شاد باشه.من فقط وقتی به خودشون آسیب میزنن ناراحت میشم مثل وقتی پدرم نمک میخوره
قشنگ گفتی.به قول یکی از دوستان،اتفاقا همین مدل رفتار کردن ، عقب افتادنها رو جبران میکنه .
دمت گرم