دیالوگ

دومی: "قهرمان قبلی" خیلی کارا بلد بود. خلبانی، قهرمان شنا و چتر بازی، رکورد دار تیر اندازی، تسلط به چندین زبان، چند ورزش رزمی، و...

اولی(بعد از پایان همه توصیفات و قبل از اینکه اون بپرسه تو چی بلدی و چه عرضه ای داری) :  ولی اون مرد!

دومی: یعنی چی؟!

اولی: یعنی من سبک کاری خودمو دارم و شاخص های ارزشی خودم! ( اگه این چیزا که تو گفتی ارزش و مزیت بود، قهرمان قبلی رو زنده نگه میداشت...)

بعدا اضافه شد:

زنده بودن، مولفه ای هست که به همه چیزای دیگه میچربه!! شاید  ما ثروت و قدرت قارون و فرعون رو به خواب هم نبینیم ، اما اونا مردن و ما زنده ایم.قدر فرصتهامونو بدونیم.