نفرت از ویزیتور صفتی

میگف از فلانی باید یاد بگیریم. روابط عمومیش خوبه و ادم خونگرمیه و...
بهش گفتم بستگی داره منظورت از خونگرمی و ... چی باشه. 

از نظر من اوشون فقط یه ادم ویزیتور صفته.

 ویزیتور صفتی رو با همدردی و همدلی و خلوص یه فرد خونگرم نباید اشتباه گرفت.

ادمای ویزیتور صفت ظاهرا رفتارشون خوب و جذابه، اما این فقط یه ماسکه. اونهم در کوتاه مدت. فقط کافیه منافعشون با تو تضاد پیدا کنه. اونموقع ...

+

لبخند و گریه و اخم و خنده یه ویزیتور فقط برای پورسانته، نه صداقت و خلوص.
و این خیلی زشت و البته کوته فکریه که بگیم تا وقتی یه نفر یا من خوبه منم باش خوبم و بقیه افراد رو به این بهونه محکوم کنیم. و شکر بفرستیم در خاک و دود ،که دکان مارا گزندی نبود...

 این از خودخاهی ماست که رفقامون رو جلو دشمناشون تنها بزاریم فقط به  این بهانه که دشمن اونا فعلا دوست ماست! اصلا این با عقل جور در نمیاد. چجوری میشه دشمن یک نفر دوست ما باشه.

 یا تعریف ما غلط بوده و اونا دشمن هم نیستن و ما هم دوست هم نیستیم، و یا خودفریبی میکنیم در جهت خودخاهیهای خودمون.

پست مرتبط