+

+

داریم میرسیم، نزدیک شدیم، خیلی نزدیک
+

+

داریم میرسیم، نزدیک شدیم، خیلی نزدیک

توهم توطئه


 نسل جوانی را میشناسیم که با اشتیاق بالا حاضر به یادگیری هستند و در این مسیر حاضرند از خیلی از رفاهیات خود بگذرند و داوطلبانه و آگاهانه هزینه های مادی و روانی را نیز تحمل  کنند.

اموزش و توسعه توانمندیهای این نسل ، کمترین خدمتی است که دولت مردان وظیفه آنرا دارند . 

در قانون اساس جمهوری اسلامی ایران ، حق اموزش مناسب در هر زمینه ای برای همه مردم در نظر گرفته شده.

اما ظاهرا در عمل ارگانهای مربوطه از این اشتیاق یاد گیری در جهت کاسبی بهره برده اند. کنکور و مسایل آن و یا  سربازی رفتن پسرها،کمترین مصداق است.

مصادیق دیگر: اگر کلیت تلوزیون  رو فعلا کنار بگذاریم و فقط بخش کوچکی از اون رو بررسی کنیم  و مثلا  برنامه ها و شبکه های تخصصی تری مانند شبکه اموزش رو در نظر بگیریم. از خودمون بپرسیم اینها در جهت اموزش و یا آشنا سازی جوانان با حرفه های  مختلف تولیدی چه اقدامی کرده اند؟

مهارتهای شغلی و اقتصادی به کنار، در زمینه اموزشهای معنوی و ارزشی چه تعداد مفسر، تحلیلگر، راوی قرآن و حدیث و... از شبکه های معارف تحویل جامعه شده؟

عمر و سرمایه مردم پای بعضی برنامه ها در ازای چه چیز هدر میرود؟

هزینه های نجومی قراردادهای بازیگران، اسپانسرهای تبلیغاتی، و حتی برنامه سازانی که علنا مطالب گمراه کننده و غلط رو به خورد ما میدهند و ما بر حسب اعتمادی که داریم اونهارو مرجع قابل اعتماد در نظر گرفتیم...

چرا جای ارزشها خالیه؟ نه فقط تلوزیون، که در مدارس، اموزشگاهها و...


نبود تکنیک یا شناخت فنی، بهانه درستی نیست. مثلا در مورد برنامه های ویژه نوجوانان و کودکان ، بجای خرید و دوبله محصولات اونطرف آب که بعضا مغرضانه با فرهنگ ما در تضاد هست،  اموزش کاردستی هایی ساده و  مفید و جذاب ، حتی بدون ذوق و خلاقیت، از طریق یه سرچ ساده در اینترنت هم قابل دسترس هست، 

در هیچکدام از برنامه ها که هیچ، در کتب درسی هم راه و رسم تاسیس یک کارگاه کوچک خانگی و درامدزایی و ارزش افرینی به کسی یاد داده نمیشه.

واقعا جای سوال هست. کسیکه جدای از مسایل حاشیه ای این زمونه، بجای اتلاف وقت و انرژی، دنبال یادگیری هست آیا ارگان یا کانالی وجود داره که اطلاعات و تجربیات رو در اختیار اون قرار بده؟

پ ن:

 هدف از درج این پست، سیاه نمایی و منفی بافی نیست.  اتفاقا برعکس ، چاره جویی و استقلال  و به کار بردن ابتکار عمل توسط فرد فرد ماست.

سوالات برخی دوستان باعث درج این مطالب شد. سوالات بی جوابی مانند:

++ پسرم از من میپرسه صفحات نمایش ساعت یا ماشین حساب، چجوری کار میکنن؟

++ دنبال یادگیری کار با ماشین بافندگی خانگی هستم. هیچ مرجع و منبع مکتوب و غیر مکتوب مناسبی پیدا نمیکنم.

++ و...

 یادی کنیم از سخن حاج قاسم که میگفت: 

من با تجربه این را می‌گویم که میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد در خود فرصت‌ها نیست. اما شرط آن این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.

بنظر میرسد برخی مسئولین، مدتهاست به این حجم از نیروی جوان کشور به چشم  "بار" و هزینه مازاد نگاه میکنند و فقط سعی دارند آنهارا سرگرم نگه دارند ! مدتی در مدارس، مدتی  کنکور، مدتی سربازی، مدتی کار، مدتی مسکن، و...

یکی از دوستان حرف قابل تاملی میزد: بحرانی مانند بحران مسکن، کاملا ساختگیست! فقط برای مشغول نگهداشتن ما! نه تحریمها و نه هیچ مولفه ای دیگر در این بحران ساختگی نقش ندارند

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد