برد مفید۲
+ شاید گهگاه لاشه حیوانی دیده باشیم که در اثر تصادف کنار جاده افتاده باشه، اما معمولا تو طبیعت ، آلودگی ناشی از بلاتکلیفی لاشه،دیده نمیشه.
میگن عمر برخی حیوانات مثل عقاب و کلاغ نسبت به خیلیهای دیگه بیشتره.
با یه حساب سرانگشتی بر حسب آمار، باید شاهد اجساد و یا حداقل اسکلت های زیادی تو طبیعت باشیم. متناسب با عمر حیوانات.
اما واقعیت داستان اینطور نیست . نظافتچیهای طبیعت در کمترین زمان ممکن همه چیز رو پاکسازی میکنن. علاوه بر باکتریها و مورچه ها و زنبورها یا بقیه حشرات لاشه خوار، پرنده ها و دیگر حیوانات گوشتخوار نه تنها لاشه، که حتی محکمترین استخوانها رو هم محو میکنن . درک این موضوع که برخی افراد به هر قیمتی دنبال خودخواهیها و جاودانگی دنیوی هستن سخته. قبل مرگ، حق و ناحق کردنها...و بعد مرگ مومیایی کردن، قبرهای آنچنانی،خرجهای احمقانه و...
++ در محیطی که مستعد انواع انحرافات شهوت شهرت،مقام،مال، لذت، و... هست، اگر بزرگان تاریخ ما دنبال شهوات میرفتن ، هیچ اسم و نشان و یادی ازشون نبود. مفسدین، قبل از اینکه با ابزار ارعاب سختیها و تحریمها ، پیامبر (ص) رو تهدید کنن ، با ابزار تطمیع انواع وعده ها و پیشنهادات وشهوات اومدن جلو. خودمون رو جای بزرگان و یا پیامبر ص تصور کنیم. حتی اگر دنیا روی خوش به ادم نشون بده و تا لحظه مرگ همه چیز بر وفق مراد باشه، اون دم آخر از خودمون میپرسیم، که چی؟! آخرش فقط ۱۰۰سال؟!!
مفسدین فقط در همون بازه زمان حیات حیوانی منحوسشون دنبال لفت و لیس بودن و حضرت عزراییل ، بدون ملاحظه کاری، به زندگی این انگلها خاتمه داده و اجسامشون هم پودر شده.
اما بعد از چندین قرن، یاد بزرگان هنوز با احترام وجود داره ...
معاویه و عمروعاصهای زمان هنوز دنبال لهو و لعب خودشون هستن و علی های زمان ماندگارند...
++ چقدر فاصله بین دو عمل دور است: عملى که لذّتش مى رود و کیفر آن مى ماند، و عملى که رنج آن مى گذرد و پاداش آن ماندگار است.
نهج البلاغه، حکمت ۱۲۱
+ ما کجای داستانیم؟ قطعا قانون طبیعت دیر یا زود طومار وجود ما را هم به باد خواهد داد و هیچ اثری از ما نخواهد ماند. آیا برد اثرگزاری ما محدود به حیات حیوانی خواهد بود، یا بیشتر؟
