کل یوم عاشورا... ۲

+ سالها قبل، در جمعی دوستانه میگفت شما تا میتوانید برای اشتغال وارد دستگاههای دولتی نشوید. چون طرف حساب شما حق الناس و بیت المالی هست به گستره تمام مردم. در حالیکه در شرکتهای خصوصی نهایتا فقط با چند نفر شریک، طرف هستید و کمتر مدیون دیگران میشوید.

+ تازگیها شنیدم بعد از بیست وخورده ای سال خدمت صادقانه، به بهانه "نداشتن روحیه کار تیمی"ابتدا ترد شده و در جایگاهی دون شان تواناییهاش بکار گیری شده  و در نهایتاعلام عدم نیاز و  تبعید به شهری دیگر. 

+ متاسفانه قانون و دولت، دست  رو باز گذاشتن برای شبکه سازی و گسترش فساد. به حدی که براحتی کارها و خدمات چندساله یک نفر نادیده گرفته بشه و به خاطر سلایق شخصی یا حزبی و... مصلحت کشور و ملت زیر پا بره. 

تا این جامعه و این وضع ادم از قصه بمیره رواست. مدیران...

+ چند وقت قبل تو مجلس یکی از همسایه ها دیدمش. مثل همه عادی رفتار میکرد. وقتی یه گوشه تنها گیرش آوردم و سلام احوال کردیم فهمیدم  بر خلاف ظاهرش،اوضاعش خیلی داغونه.

حرفم رو تایید کرد و گوشه ای از فشارهای روانی و مادی رو برام گفت. اما اضافه کرد: به بن بست کامل رسیدم. اما فقط در باره خودم! یعنی درسته که برا خودم کاری نمیتونم کنم، ولی هنوز میتونم برای دیگران مفید و شادی بخش باشم. من در این اوضاع وخیم، دیگران رو شاد و امیدوار میکنم

 قطعا شاد کردن دیگران خدارو به حل مشکلات من وادار خواهد کرد!!

از حرفاش یاد این جمله افتادم که حاتم طاعی بودن هنر نیس. اینکه شاد باشی و دنبال شاد کردن باشی هنر نیس! اینکه خودت در فشار غم و ناچاری غرق باشی و حتی به بن بست رسیده باشی و در همان حال دنبال رفع غم از دل افراد ضعیف باشی هنره.