تا نباشد چوب تر/ فرمان نبرد گاو و خر

چند روز قبل توی یک  جمعی  ، صحبت از اوضاع و احوال جامعه و اقتصاد و...بود. ترجیح میدادم فقط شنونده باشم، اولا کوچکتر بودم و دوما نمیدونستم چه مدل افرادی هستن. و اینکه حرفشون از روی اعتقاده یا از روی هیجان.

اکثرا چپی و حامی دولت بودن، یا منصب داشتن و به فکر منافعشون بودن یا محافظه کار بودن. یکیشون خیلی داغ بود. محور حرفاش تحریم و بود و فشار و ...و مذاکره و سازش دولت رو تایید میکرد. تو افکار خودم مصادیقشو مرور میکردم و از خودم میپرسیدم واکنش  مردم به این حرفای منفعت طلبانه  و دستوری چیه؟

کاری به بده بستونای سیاسی یا  تقویم تاریخ هم که نداشته باشیم، در مورد زندگی خود خودمون مصداق پیداکنیم.اون موقع معلوم میشه کی راست میگه. ( قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ) . مثلا من از یه پیمانکار خبر دارم که با بنیاد مسکن  زد و بند داره و ... همه وام ها و مبالغ هم سالها قبل، سر موعد میلیاردی پرداخت شده ، حتا قبل از گرانی های سال۹۷ مصالح هم خریداری شده ، اما هنوز که هنوزه متقاضیان به خونه هاشون نرسیدن. علاوه بر هزینه زمانی و روانی و... هزینه مضاعف گرانیهای بعد از سال۹۷ هم اضافه شده و تصور تکمیل واحد ، پکیج، کابینت و... در مخیله متقاضیان هم نیس.  یه سفره ای پهن کردن خودشون دور هم نشستن دلشون نمیاد جمعش کنن.برای مردم عادی هم سرسوزن ارزش قایل نیستن.

با این مصداق که با آبرو و روان عده زیادی از هموطنای ما مستقیما درگیره، باز هم بهانه تحریمها عاقلانس؟! مشکل در اینجا تحریم نبوده و نیس. مشکل نبود "چوب تر" یا " ترکه انار پر از تیغه" که بر پشت و کمر پیمونکار و مسولان ذیربط بخورده