قوانین طلایی2 (قط2)
هرچی بیشتر بهش کمتر فکر کنی، کمتر دردش بیشتر میشه!
--------------------------------------نقل از یکی از بهترین دوستان که خیلی وقته ندیدمش( 5سال پیش مهاجرت کرد)
سفارش2
** "سفارش کردن"، ما رو یاد پارتی بازی میندازه...اما گاهی اوقات واقعا لازمه! یعنی اگه دیدیم کسی لیاقتی داره مام باید در حد خودمون کمک کنیم ...
** معرفی برای ازدواج یکی از لذت بخش ترین معرفیهاست اما از همون اول باید به طرف حالی بشه که تصمیم نهایی باخودته. اگه پسفردا بخاطر اشتباهات خودش یا...اتفاقی بیوفته دنبال مقصر و فرافکنی نگردن...
** یکى از آن دو [دختر] گفت اى پدر او را استخدام کن چرا که بهترین کسى است که استخدام مىکنى هم نیرومند [و هم] در خور اعتماد است( سفارش موسی توسط دختر شعیب پیش پدر ، سوره 28 آیه 26)
خب! بعدش؟!
به مناسبت سالروزجنگی 8ساله بین 2 کشور مسلمون:
*** خیلی از ماها پا رو فراتر از کلمه "جنگ" نذاشیم. نهایتا یه سری فیلمای آب دوغی که توصیفشو خودتون بهتر میدونین....
غیر رعایت حق خونهای ریخته شده، عمق بلایی که بر سرمون اوردن رو هم درک نکردیم.تصور اینکه چه فرصتها و امکاناتی که میتونست الان وجود داشته باشه و...
چند نفر از ما تا حالا کنجکاو شدیم برای درک بهتر فاجعه ای که سرمون آوردن، خودمون اقدام کنیم، سراغ افراد یا کتب معتبر بریم!؟(مثلاکسانی که اونموقه ها رفتن جبهه و الان جزو دهکهای آخرن)هزینه های مالی و روانی که بهمون تحمیل شده رو درک کردیم؟...
وقتی مسئولین بفکر نباشن لااقل خودمون آستین بالا بزنیم. مثلا یه سرچ ساده از تصاویر بمباران شیمیایی کردهای سردشت.فکر نمیکنم کسی باشه که تصاویر زنان و بچه ها رو با اون وضع ببینه و منقلب نشه.... (بعنوان نمونه این تصویر)
***همیشه برام سوال بوده که چرا "عاقبت ها" مغفول مونده؟ چه تو مهد کودکها، چه نظام اموزشی، چه مذهبی، چه اقتصادی... توجه به عواقب کمرنگ شده. بعد از هر اتفاق یا تصمیم یادمون میره بپرسیم بعدش چی؟..مثلا همین مراسم محرم که در پیش هست، همه انگار زوم کردن رو یه بخش خاص و ظاهرا "اشک آور" ماجرا و کاری ندارن به فلسفه اصلی واقعه! یا حتی کاری ندارن به جزئیات عواقب افرادی که در حق بقیه ظلم کردن.
گاهی فقط بیان عاقبت شخصیتهای منفی، اثرش خیلی بهتر از صدها ساعت منبر و موعضس، بدون هیچ تفسیر اضافه ای.
چند نمونه از توجه دادن ما به عواقب آینده:
+ چقدر فاصله ی بین دو عمل دور است: عملی که لذّتش می رود و کیفرش می ماند، و عملی که رنج آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است!(امام علی(ع)-حکمت 121)
+قطعا پیش از شما سنتهایى [بوده و] سپرى شده است پس در زمین بگردید و بنگرید که فرجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است
(سوره 3, آیه 137)
+ و اى کاش مىدیدى هنگامى را که [کافران] وحشتزده اند [آنجا که راه] گریزى نمانده است و از جایى نزدیک گرفتار آمده اند(سوره 34 آیه 51)
***توضیح تصویر بالا در نشریات غربی:عاقبت ستمگری که اکنون روی یک چهارپایه کوچک پلاستیکی می‌نشیند و تنها داراییش یعنی شلوارش را میشوید! این دیدگاه،دیدگاه نشریات کشورهاییه که یه زمانی خودشون صدام رو بوجود آوردن و همیشه از جنگ بین مسلمونها نهایت بهره رو بردن!! جالب اینکه اگه مثلا صدام 1% مقصر فجایع بود، 99%باقی مونده مربوط به همین کشورهاست ولی خیلی از ماها که قربانی اصلی بودیم حس99%به اونا نداریم!
***سوال: واقعا زمینه اینکه تو بدنه جامعه سلولی سرطانی مث صدام، آل صعود،چرچیل ،یزید و معاویه و...ایجاد میشن چیه؟فریب گلبولهای سفید جامعه؟ یا تنبلی اونا؟یا...؟علت هرچی هست قطعا اگه جامعه آثارعینی و عاقبت رشد این سلولهای سرطانی رو همون اول لمس میکرد شاید تاریخ جور دیگه ای رقم میخورد...
ما و غدیر
بگو آیا خدا را از دین[دارى] خود خبر مىدهید و حال آنکه خدا آنچه را که در زمین است مىداند و خدا به همه چیز داناست (سوره 49 آیه 16)