چگونه قویتر شویم. قسمت۲

در ادامه پست قبل:

مریدان رهبر در خارج از کشور، اعتقادشون راسخ تر از ماست. بیشتر از ماها گفته های رهبری رو لازم الاجرا میدونن و اون رو رو چشم میزارن. اونا دلگرم مسلک رهبرن. مصداق عملی " از تو، به یک اشاره، از ما به سر دویدن".
اینکه مثلا تو دهه شصت، وسط نبرد با دشمن بعثی،  رهبر لازم میبینه  صنایع موشکی بازدارنده، داشته باشیم ویه زمین بیابونی رو کلنگ زنی میکنه، این به مخاطب و ماها بستگی داره که این حرکتو مسخره کنیم یا از اون بیابون و امکانات ناپیدا و ظاهرا صفر، یک کارخانه موشک سازی بیرون بیاریم.
اینکه به مسولان اعلام میکنه در صورت پاره کردن برجام توسط امریکا، ما برجام رو آتش بزنیم ولی مسئول مربوطه راه همیشگی تمسخر رو پیش میگیره و اعلام میکنه "بعضیا فکر میکنن بچه بازیه که یه منقل آتیش وسط باشه.."!  یک بحثه ، و اینکه یه نفر از همون اشاره اول ، تا اخر خط رو بخونه و سرلوحش باشه  یه بحث دیگس.

اخیرا رهبر گفته باید قوی بشیم. ما طبق معمول یه حرف قشنگی شنیدیم وتایید کردیم. اما برای امثال تهرانی مقدم ها و حاجی زاده ها، ننگ و عاره که حرف رهبری زمین بمونه . و با تلاشی مضاعف و عزمی جدی  برای اجرایی شدنش  رقابت میکنند.

دیدین این افرادی که انقلابی خالص هستن وبی توقع و بی حاشیه کار میکنن، آبروی انقلاب و رهبر چقد براشون مهمه؟  دغدغشون اینه که هر موقه پیش رهبر میرن، دستشون پر باشه و خوشحالش کنن. مثلا برای سالروز تولد انقلاب تلاش میکنن، برنامه ریزی میکنن که مثلا سال دیگه۲۲ بهمن چه دستاوردی ارائه کنیم که رهبر و مردم خوشحال بشن. تمام فکر و هدفشون اینه که به جامعه اسلامی احساس عزت و غرور تزریق  کنن. 

اینحرفها برای کلاس انشا و یا صورتجلسه کنفرانس و همایش نیس. یه دور همی شب یلدایی خودمونیه! یعنی مخاطب ، حزب بازی و سیاسی بازی و... نیس،مخاطب ، خودماها و زندگی شخصی ماست. مصداق عملیش هم لزوما تو سیاست و انتخابات و.. نیس، همین خونه و مدرسه و محل کار خودمونه. مثلا بابت مناسبتهای مختلف. ما که ادعای انقلابی بودن نداریم، اما  حرفم اینه که ما ها، در مورد عقاید و انقلاب و اسلام پیشکش،آیا در زندگی شخصی هم اینجور هستیم!؟ یعنی برای عزیزانمون ( پدر، مادر ، همسر، ...) این مدل توجهی داریم؟ مثلا برای روز مادر برنامه یا سورپرایز تعیین میکنیم ؟ یا نه تو بهترین حالتش فقط برای رفع تکلیف چند روز قبلش یه گلی، شیرینی سر راه میخریم ببریم. 

اینها چیزهای جدای از هم نیستن! کسی که در زندگی شخصیش تقید و جدیت داره، میتونه تومرحله بعد مدعی بشه و برای دیگران هم مفید عمل کنه.