سیرک

تخفیف بهای بلیط سیرک برا دانشجوها بالا بود. از روی کنجکاوی با هادی و فرهاد رفتیم بلیط تهیه کردیم.
اهل سیرک رفتن نبودم و اولین بار بود که دیدن اون حیوونای زبون بسته میرفتم. و با رفتارای اون حیوونای زبون نفهم و لودگیهاشون از یه طرف، و از طرفی مظلومیت حیوونای زبون بسته ،پشت دستمو داغ زدم آخرین بارم باشه. این کمترین درس عبرت اون روز بود.
ردیفای آخر نشسته بودیم و از اون بالا تقریبا رفتار همه تماشاچیا هم قابل  مشاهده بود. وسطای  اجراها و لودگیهای روی صحنه، یه درگیری بین تماشاچیا پیش اومد و یکی از دانشجوها رو انداختن بیرون. صدای اعتراض بقیه دانشجوها در اومد و دروغ چرا، منم هیجانی شدم و از بی احترامی به دانشجو بدم میومد و میخواستم برم جلو حداقل ببینم قضیه چی بوده. هادی دستمو گرفت نشوند سر جام و بهم گف چرا هیجانی شدی. چرا عجله داری. تو که نمیدونی قضیه چیه چرا میری قاطی سیالشکر معترضین؟ بعلاوه از همینجا دقت کن ببین کی اومده شده سردسته معترضین! نگاه کردم دیدم " دیوث" با اون موهای دم اسبی شده لیدر حق خواهان!!! این موجود "قرمساق" که تا چند دقیقه قبل لابلای دخترای همفاز خودش ،ردیفای جلو وول میخورد، الان برا من روشن فکر شده؟! حق با هادی بود. جلو رفتن ماها هزینش تایید اون " دیوث" بود. اینم یه درس عبرت دیگه شد از اون سیرک کذایی.

حرف "درست" رو باید در "جای درست" زد.

 بهدلیل عدم تعریف و پیش بینی جای درست ، کانال درست، مسیر درست بیان خواسته ها و اعتراضات مدتهاست هزینه ساز بوده.