تا کجا عاخه؟!
+ وقتی زنده بود روی جلد کتابش فقط و فقط اسمش بود بدون هیچ پیشوند و پسوندی. العبد محمد تقی بهجت
+ روی سنگ قبرش هم هیچ لقب قلمبه سلمبه ای نیس. العبد محمد تقی بهجت
+ حالا نیگا به دور و بر که میندازی جوجه هایی رو میببینی که تازه سر از پوسته تخم در نیاورده به خودشون القاب حجت الاسلام/ آیت اله/ دکتر/حاج آقا و... بستن. همینکارا میتونه نشونه باشه برا ماها در شناخت سریع افراد کال مغز.
+ .... ?I'm Nobody! Who are you? Are you - Nobody - too
مترسنج
دوشنبه 29 مرداد‌ماه سال 1397 ساعت 11:05 ب.ظ
سلام
من یچیزی که همیشه برای خودم سوال بود اینکه میگفتن آقای بهجت چشم بصیرت داره بعد من از خودم میپرسیدم که ایا جرعت دارم اگه یه روزی پیش اومد برم و جلوشون بایستم؟
سلام بر هنرمند ورزشکار
واقعا آدم گاهی میترسه از روبرو شدن با خودش
لقب رو قبر و قبر دو نبش و به درد هیچی نمی خوره وقتی دو نسل بعد نمی دونه کی زیر خاکه ...
نکته خوبی گفتی.
اشارت به قبر دو نبش هم جالب بود
این از اظهار تفضلات خونواده هاست
سلام
ممنون از حضورتون
کار از ریشه خرابه
گزینه ژن خوب رو هم اضافه میکردید
اوه اونا که از حیطه آدمیت خارجن! کسیکه به ژن خوبش میباله کلا "دکترجواب کردس"
گاهی از این همه هم رنگ نشدن با جماعت اذیت میشم. از حرف مردم، از اینکه همه به القاب احترام میزارن، به ظاهر و تیپ اهمیت میدن. از بد ماجرا افتادم وسط یه فامیل هیچی ندون، مدل من فقط خودمم توشون. اونقدر این دماغا سربالاس و نگاه هاشون کج و کوله که ساعتها نشستم فکر کردم که بابا اینا به چی اینقدر غره هستن!!!!! بخدا هیچ چیز مثبتی از نظر تحصیلات، شعور، اخلاق، احترام و .... من ندیدم توشون! فقط پول اونم یکی دو تاشون پولدارن بقیه اش چشم و هم چشمی! انگار هر کی مهاجرت کنه ته شعور و کلاس هست! متاسفانه 90 درصد جامعه اینجوره! باید چیکار کرد؟ خیلی سختم هست موقع مهمونی رفتن! :| مشخصه دلم پره هااااا
ولی این خدابیامرز هم احتمالا جز همچین خانواده هایی بوده
دلت مث ما پره. دلمون خوشه به این همدلی ها
چرا اذیت میکنید این بندگان خدا رو :)))
خوب شاید تنها فوق لیسانش کل خاندان بوده.. اولین نسلی که رفته دانشگاه از اقوامشون...
:)))
اونا پا رو دم ماها نزارن کاری به کارشون نداریم. این مدل ادما رو باید رها کرد در جهل مرکب ابدالدهر بمانند
وهمانا عزت در گمنامی است
وقتی آدمی تهی از دنیا وپستی هاش میشه دیگه این القاب وعناوین کذایی که یه عمر براش دویدیم بی معنا میشن .
کاش بفهمیم ودرک کنیم که دور از همه ی این عنوان ها کمی هم بندگی کنیم کمی مهربانتر باشیم کمی خدمت کنیم بدون شایبه وتوقع .
خدایا خودت کمک حالمون باش
جامه ما جامه بی جامگی...
بقول یه بزرگی: آدمهایی که به "هیچ " میرسن حد اعلای کمال رو طی کردن. خودخواهی رو تو قلبشون کشتن .این افراد همیشه جریان ساز بودن
یه چیز دیگه یادم اومد براتون بنویسم .
120 کیلو گوشت به مردم دادیم 
1800نفر مهمان داشتیم 
ده دوازده دیس حلوا درست کردیم 
.البته بندگان خدا شاید هم بی تقصیر باشن .عادت کردن به این نوع از تفاخرها واین نوع عزاداریها
اینروزها مادرگیر یه متوفی هستیم که خدا ان شا الله رحمتش کنه چون واقعا مرد اروم وبی آزاری بود .روز چهارم مراسم برای عرض تسلیت که منزل مرحوم رفتیم بماند که تب وتاب دلتنگی وشیون وزاری رو به اتمام بود ودختران مرحوم لبخند هایی به لبانشان جاری میشد اما ازهمه مهم تر همسر مرحوم بودن که در صدر مجلس نشسته بودن واز مراسم سوم مرحوم کلی تعریف وتمجید پر طمطراق میکردند
یه گوساله کشتیم
خلاصه که متاسف شدیم
ممنون از مصداقی که اوردین. اشاره خوبی بود.
فک کنم دیگه باید تعارف رو کنار گذاشت و علنا و با منطق و عقل انتقاد کرد از این بدعتهای پوچ