با نزدیک شدن به پایان سال ، بعضی دوستان ضمن تبریک عید نوروز، اشاراتی به وقایع 96 میکنن و از خدامیخان هرچه زودتر تموم بشه .مثلا: اینکه سال غم انگیزی بود ....زلزله و قطار و کشتی و ...
این مدل حرف زدنا منو یاد چیزی انداخت.
فرید از بچه های خوابگاه بود. از فرید فقط و فقط همین یه جمله رو شنیده بودم و به یادم مونده. جملشو خودم خیلی دوست دارم و در ادامه میگم . ایام امتحانات بود ، اون موقه ها هم مث الان نبود. سالن امتحانات قتلگاه بود! باورتون نمیشه بچه ها مشکل قلبی پیدا میکردن و حتا دست به خودکشی میزدن! و... (الان که دیگه همه چی فرمالیته شده:))
تو اون فشار و استرس، محمود دیگه تحملش تموم شده بود. اون روز با حالت ناله و درموندگی رو کرد به فرید و گفت: پس این امتحانات کی تموم میشه؟!
فرید با آرامش و لبخند گفت: همه چی یه روزی تموم میشه!
همین یه جمله کوتاه رو بارها با خودتون مرور کنین. با مصداقهای زندگی خودتون مقایسه کنین. خیلی از حرفا و افکار ماها با یاد اوری این جمله تعدیل میشه.
برگردیم اول صحبت! قرار نبوده همه چیز یوتوپیایی باشه. قرار هم نیس با تغییر اعداد تقویم معجزه ای رخ بده. هیچوقت تغییر رو موکول به مقطعی خاص نکنیم. هر اتفاقی یه روز تموم میشه. انعطاف خودمونو از دست ندیم. زندگی همینه. با همه اتفاقات مختلف.
"همه چی یه روزی تموم میشه"




حسم به اون جمله ،مثلِ نگاه کردن به خط سیری ،...
تصویر پست،...
+ افکار ماها با یاد آوری این جمله،...
و تا تموم شه هم دهنمون سرویس شده هر چند چه سخت بگیریم چه راحتر برخورد کنیم تموم میشه پس باید یاد بگیریم با سختی ها راحت تر کنار بیایم
ولی خلاصش که این وسط دهنمونم سرویس میشه:))
دهنمون که آسفالت هس.
آره یه جورایی همون اصل پایداری معروفه که :مشکلات تمومی ندارن و فقط از شکلی به شکلی دیگه تبدیل میشن


اما خب نوع نگاهمون میتونه اوضاع رو تعدیل کنه
آرامش بخشه جملش
آرامش بخش هس ولی نه تا این حد--->
"همه چی یه روزی تموم میشه"، همیشه تو یختی های زندگی این جمله مدت هاس که ملکه ی ذهنم شده و تا میام غر بزنم، یادم می افته که "این نیز بگذرد"، پس به جای غر زدن و عصبی شدن ، کار خودمو میکنم و از لحظه ای حال استفاده میکنم ،،،
واقعا همینطوره. عمل کننده بهش کمه. افرادی مث شما که با عمق وجود درکش کردن
سلام
درسته خوبیش به همینه که میگذره و تموم میشه
همش مراحل گذاره و کوره پخت