کو؟کو؟!

**   احتمالا شما با  این پرنده و رفتارش آشنا باشین. پرنده ای که با گذاشتن تخم در لانه پرندگان دیگر، هزینه پرورش و نگهداری جوجه های خودشو به گردن دیگران میندازه! جوجه بعد از به دنیا اومدن، تخمها یا جوجه های میزبان رو از لانه بیرون انداخته و به تنهایی  پرنده میزبان رو به بردگی میگیره و جالب اینکه پرنده میزبان  به پذیرایی از این "موجود همواره گرسنه"  ادامه میده و اصلا توجهی به شکل و جثه چند برابری اون نداره! 

** به نظر میرسه عملکرد برخی دولت مردان و مسئولین مثل اون جوجه همیشه گرسنه "کوکو" شده که بجای اقدام و عمل، دنبال منافع خودشون بوده اند و وقتی صدای مردم درمیاد، با کو؟ کو؟ گفتن دنبال مقصر میگردن و  توپ رو میندازن زمین دیگران!  واقعیت از این قراره: مردم مسئولین رو بد عادت کردن! و دولتی که جلو مردم ، مث "جوجه همیشه گرسنه" دهنش همیشه بازه! مردمی که خودشون جثه و اندامی کوچکتر و شکننده تر دارن! مصداق بارزش عملکرد شرکتها و ارگانهای دولتیه. از مخابرات تا خودروسازی و... تو همه سخنرانیها انتقاد میکنن از اوضاع و محض رضای خدا یه بار اعتراف نمیکنن به وظایفشون یه بار عذر خاهی نمیکنن از عملکردهاشون  ( پست مرتبط در مورد عذر خاهی ژاپنیها)

یاد حرف یکی از سخنرانان معروف افتادم که تو یکی از سخنرانیهاش گفته بود: 30 ساله که مسئولین  میخان نظام رو ساقط کنن ولی مردم نمیزارن! 

یاد آوری کنم  اینجا به هیچوجه محل چرت و پرت گویی های کورکورانه سیاسی نبوده و نیست. به همین خاطر تا جا داشته باشه اسمی از شخص یا مسئولی برده نمیشه. 

**  رزومه یکی از وزرای کشور رو میخوندم یاد یه سوالی افتادم. چرا تو کشور باب شده که همه بجای صحبت از تخصص و یا کارهای عملی و ارزش افرینی هاشون، پشت الفاظ پوچ قایم میشن؟ بر فرض تو  دروغ نمیگی و خالصانه رفته باشی قسمت تدارکات جبهه آشپزی کرده باشی، این نمیتونه رزومه خوبی برات در یک پست تخصصی باشه. 

اینکه بر فرض تو قاطی سیاه لشگرای تسخیر سفارت امریکا بودی و  این باعث انتخاب تو برای کرسی هیات علمی فلان دانشکاه شده باعث ننگ کشوره!

 اینکه تو با سوء استفاده از ارزشهای دینی و ملی به پست و مقامی رسیدی یه درده و اینکه بدون هیچ تخصصی حاضر به قبول مسئولیتهات هم نیستی و حتا با پررویی از کج رویهات دفاع میکنی درد بزرگتره.

** خوبی کردن مراتب داره. پیامبرای خدا همه ادمای خوبی بودن اما رتبه های متفاوتی دارن.همیشه خوبتری هم وجود داره. (پست مرتبط در مورد خوب و خوب تر)

اون حکایتو همتون شنیدین  که طرف ماهی بده، یا ماهیگیری یاد بده یا توربافی....

درسته ماهی دادن به گرسنگان کار خوبیه اما کار خوبتر ماهی گیری یاد دادن به اونهاس و کار خوب تر از اون تور بافی یاد دادنه. اینا وقتی به ذهنم رسید که دوستم بهم پیشنهاد میکرد طرح آزاد سازی زندانیان و یا تکفل کمیته امداد و... شرکت کنم. راستش من یکی چشمم ترسیده از کمک های ریز و درشت این مدلی!

هر اتفاقی تو کشور می افته،مردم. زلزله میشه،مردم. سیل میاد،مردم. جنگ میشه، مردم.  همه و همه، مردم! به عناوین مختلف. جشن شکوفه ها، جشن عاطفه ها،مراسم ازادسازی زندانیان، قرض الحسنه ها، موسسات نیکو کاری،خیرین و کار افرینان و...انگار نه انگار که این کشور ارگان داره، سازمانها مسئولیت دارن. 

بودجه های این سازمانها کجا میره پس!؟  فساد،  ملت رو بی اعتماد کرده و بدتر از فساد، بی مدیریتی!

** یاد خاطرات یکی از پیرمردای اهل معرفت افتادم که از زمان جنگ تعریف میکر د و کمکهای مردمی به جبههه ها. هر کسی هرچی در توان داشت میاورد وسط. حتا بعضیا طلاهای زن و دختراشونو میدادن برا جبهه... با شنیدن حرفای اون پیرمرد، بجای مسئولان  احساس خجالت میکردم! این اوضاع، جواب  این مردم نیست. حق و شان این مردم خیلی بالاتر از اینها باید میبود. ..زمون جنگ بچه ها و خانواده های مسئولان کجا بودن؟! 

پ ن:

چقد زود گذشت! عید فطر پارسال بود پست  خوب و خوبتر مطرح شده بود و الان هم عید فطره!