بمبهای خبری "حواس پرت کن"

واقعیت اینه:   خیلی از ماها هیچوقت از روی علاقه دانشکاه نرفتیم و الانم از روی علاقه دنبال کار یا سرکار نیستیم و از روی علاقه اولویتهامونو تعیین نکردیم. همش بنا بر اجبار (ناشی از بدبختی و فقر مالی ، اطلاعاتی،عاطفی یا...) بوده.

اهداف تحمیل شده به ما نهایتا ابزاری در نظر گرفته شده برای اهداف اصلی و اختیاری که مال خودمون بودن.

رغبت به مشاغل دولتی اکثرش برای علاقش نیس... نهایتا به اون بصورت قلک و یا فرصت نگاه میشه.  فرصتی برای آزادی ذهن و تمرکز روی علایق و کارای اصلی که شاید هیچ ربطی به کارمندی نداشته باشه..

آیا این توجیحاتی که ما به خودمون میگیم درسته؟

اکثرا دنبال شغلای دولتی هستیم. اگه بگیم علاقس که دروغ محضه چون گاها متضاد آرمانهامون هم هس..

اگه بگیم پس انداز مالی یا زمانیه که بازم خودفریبی کردیم چون خیلی نادر اتفاق افتاده  کسی از "شغل کارمندی" به جاییرسیده باشه...

به جرات میشه گف همراه و همرنگ جماعت شدن در دویدن دنبال یه چیز واهی که از روی فقره (فقر آگاهی، مالی، عاطفی یا..) نه اگاهی یا برنامه عقلی

چند وقتیه که آزمون استخدامی آموزش و پرورش گوش همه رو کر کرده. از همه رسانه ها بمباران خبری میشه انگار چه خبر شده... 

آدم یاد بمبای خبری "حواس پرت کن" میوفته! بمبایی مث "فرار شهرام جزایری"، "دکل نفتی"، "اختلاص"، "رانت و گرانی مسکن" و...

کنار صدای انفجار   "بمب استخدام اموزش پرورش"    بد نیس یادمون نره:

* هستن کسانی که دکتر بهشون گفته واسه حفظ سلامتی شغل معلمی رو بزارن کنار...

* فرهنگیان زیادی هستن که اختلافات خانوادگی شدید دارن و گاها هنوز یکسال از ازدواجشون نگذشته طلاق گرفتن و رگه هایی از دعواهاشون دانش آموزان رو هم میگیره...

* خیلیا هستن که خودشونم اعتراف دارن به درد معلمی نمیخورن ولی مجبورن از ترس بیکاری پا روی وجدانشون بزارن...

* خیلیا هستن که کارمندی و معلمی شغل دومشونه ولی باز هم به جایی نرسیدن!

پ ن:

- خیلی زود بازنشسته شده بود. یعنی انقدر جوون بود که فکر میکردی تازه فارغ التحصیل شده.یه زندگی شیک و نقلی داشت. یه دختر بچه کوچیک، خونه و ماشین، امنیت شغلی و... از هر نظر ایدآل بنظر میرسید.دیروز اعلامیه ترحیمشو دیدم! خدا رحمت کنه. فکر نکنم یه لحظه هم براخودش زندگی کرده باشه. حتما خودشم فکرشو نمیکرد اینجوری الکی الکی همه فرصتهایی که پس انداز کرده بود دود بشه.

- قبلنا میگفتن فیسبوک و لاین و  همه شبکه های اجتماعی اونور آبی پر از بمبهای حواس پرت کنه اما یادمون رفته تلوزیون و رسانه های خودمونم دست کمی از اونا ندارن...