قاصم الجبارین

سلیمانی" کاری با مردم کرد که اگه " اشقی الاشقیا " خبرداشت ماجرا اینطور میشه اون کارو نمیکرد و میگذاشت حاجی مث خیلی از بزرگان ، غریبانه و مبهم از دنیا بره. در مورد خدمات بزرگ این مرد به جامعه بشری, گفتنی زیاده. نه تنها در بیرون از مرزها ، که در داخل کشور هم انقلاب کرد. منافقای وطنی هم خوشحالیشون کوتاه مدت خواهد بود.  شاخص شناخت اونا در اختیار همه قرار گرفت و  دیگه شک و شبهه ای برای کسی در شناخت افراد باقی نموند. اتحاد و بیداری ایجاد شد.

ماها اسم خودمونو گذاشتیم مسلمون ، اما در عمل عقایدمون در زندگی روزمره، جریان جدی نداره. سلیمانی نماد جریان دادن عقاید به زندگی بود.اون جامعه رو مبارز کرد. مرد کرد.کاری کرد افرادی که تصورشم نمیکردی، قاب عکس سلیمانی و رهبر رو زدن تو اتاقشون!
اون به همه یاد داد که مبارزه هزینه داره.سختی داره. اما در قبال عزت و آزادگی این ناچیزه. یاد داد آبدیده و قرص و محکم رفتار کنیم. درسته کید دشمن عظیمه اما "و العاقبه للمتقین.."
تکلیف ما چیه!؟ امریکا اینجا نه سفارتخونه داره و نه پایگاه نظامی . پس ما اینهمه نیرو و انگیزه و انتقام رو بر سر کی خالی کنیم؟! 

جواب: داعشیهای وطنی!

داعشیهای وطنی به مراتب خونریزتر و خطرناکترن. رئسا و مدیرای مغرور و منافق.افرادی که دین، عقاید و منافع کشور رو مسخره میکنن وگرده مردم رو پله کردن برن بالا.

 با قاطعیت و آرامش بیشتر. با تدبیر و شجاعت.  داعش وطنی میتونه یه پیمانکار فاسد، مسئولی در بنیاد مسکن، گمرک،نماینده ای در مجلس، استادفاسد دانشکاه، همکار، همسایه،فرماندار و یا شهردار و... باشه.

فشار و استرسی که داعشیهای وطنی ایجاد میکنن گاها خارج از تحمل جامعس.

 مثال رود نیل و حضرت موسی مثال به جا و قشنگی بود. خیلی حرفها داشت و البته آرامش بخش. ماجرای تقابل موسی و ساحران هم در مورد داعشیهای وطنی صادقه. یعنی  هر چه در توان دارند برای  ضربه و تخریب به کار میبرند و با جون و دل نفاقشون رو عملی میکنند. طوری که حتل خود موسی ته دلش خالی میشه و خدا دلش رو قرص میکنه و  ورق رو برمیگردونه.

البته بلانسبت ساحران فرعون!  چون اونها بعد از پی بردن به حقیقت چنان ایمانی پیداکردند که در مقابل فرعون ایستادند و رجز خواندند. در حالیکه وکلا و دارو دسته منافقای داخل آگاهانه دنبال خودخواهیهاشون هستند.

جای امثال نواب صفوی واقعا خالیه.