** شعر سعدی ارزش بارها تکرار رو داره :
....خداوند بخشندهٔ دستگیر/کریم خطا بخش پوزش پذیر / ... اگر با پدر جنگ جوید کسی/پدر بی گمان خشم گیرد بسی/...وگر بر رفیقان نباشی شفیق/به فرسنگ بگریزد از تو رفیق/....ولیکن خداوند بالا و پست/به عصیان در رزق بر کس نبست (گنجور)
پ ن: با تشکر از ابرارغوانی بابت تصویر این پست
...
انقدر مشکلات زیاده فرصت دیدن عیبها دیگران نیست!
اینجا کشور تناقضاته! باوجود قانونی که میگی واقعیت عملی چیز دیگه اییه!
شعر زیباییه...سعی می کنم شامل حالم نشه
سعدی کارش درسته...
هم شامل حالمون میشه و هم نمیشه
سعدی بود که با شعرهاش زبان فارسی رو زنده کرد یا فردوسی ؟
چرا یادم رفته ؟
فردوسی به این مورد معروفه اما اینکه استاد سخن سعدی هست و نقش اون در همین زمینه شکی نیس