وزن فکری

++ شب آخر تبلیغات انتخابات بود و بخاطر دعوت عروسی یکی از رفقا مجبور بودیم  از خونه بزنیم بیرون.

هوادارای  یکی از نامزدها بعضی خیابونارو بسته بودن و  مسیرای منتهی به اون خیابونا رو هم پلیس بسته بود.  انگار جز  وسط خیابون ، جای دیگه برای ابراز هیجاناتمون تعریف نشده... ترافیک و حتی زد و خورد و شکسته شدن شیشه ماشینا و رقص و پایکوبیهای مختلط و...

با دیدن "دختر/پسرای هیجان زده"  یاد نهادینه کردن حس غیرت و مردونگی و لوتی گری و حس ناسیونالیستی فیلمای زمون شاه افتادم که ظاهرا با وجود فقر امکانات اون زمون از الان موفق تر عمل کرده بودن  و اینکه برخلاف جو ظاهرا آزادش محوریت خیلی از فیلما و  رسانه های قدیم بحثای ناموسی بود که الان تبدیل شده به چیزایی عادی... حفظ عزت و مردونگی در عین فقر و تبعیض... مثلا فیلم "رضا موتوری" که سر یه بحث ناموسی چه دعوایی راه انداخت..

++ خیابونها پر از پس مانده های خوراکیهای گوناگون و پوستر های پاره و... 

اگه قراره با این عوامل رای مردم تغییر کنه همون بهتره که رای گیری نشه! کنار خیابون منتظر دوستم بودم که وسایل عبوری آدرس فلان ستاد رو میپرسیدن که فلان خوراکی رو پخش میکنه! یکیشون و با شنیدن جواب "بی اطلاعی" من، فورا با موبایل تماس میگیره با منبع خبر که آدرس دقیق رو بده! هنوز بعد از اینهمه سال و اونهمه ادعا نتونستیم  رای های مردم رو واقعی کنیم .

++  نمونه های رای دهنده ها: 

 پیر زن کنار صندوق به پسره گف من سواد ندارم، رای برا منم بنویس و در جواب سوالش که چی بنویسم گف نمیدونم، همین رییس جمهور  فعلی رو بنویس اسمشو نمیدونم!! یا  افرادی  که "حزب باد بودن" افتخارشونه و  هم از آخور میخورن و هم از توبره. نه میشه به خنده هاشون اعتماد کرد و نه به فریادهای اعتراضشون!عده ای هم این وسط هستن که خودشونم نمیدونن کجای کارن! به یکی از دوستان که خیلی دو آتیشه بود گفتم فلانی که اینکارارو میکنه چون پست و مقامش وابستس به این قضیه، یه عمری نون اینکارو خورده. تو چی میگی این وسط!؟ سر پیازی؟! ته خیاری؟ وات د فاز؟!

++"رای هایی سطحی" که به راحتی  رای های دیگه رو خنثی میکنن.  آدم یاد  "جریان سقیفه" میوفته و انتخابات اون مدلی! وزن دادن به رای ها یکی از راهکار های پیشنهادیه و اینکه یک آدم فهمیده و مطلع "وزن رایی" بیشتری نسبت به یه فرد معمولی داشته باشه. اما رای گیری وزن دار هم بنظر خالی از اشکال نباشه چون مکانیسم وزن دهی خودش ممکنه دچار فساد بشه...

++ برام مهم نبود کی رای میاره مهم اینه که جامعه رای دهنده ما سطح فکرشون چرا انقدر نزول کرده. بعد از انتخابات برا اولین بار از نزدیک هیجان و شادی مدیران و مسئولانی رو دیدم که کودکانه از حفظ جایگاهشون خوشحال بودن و این رو میشد از پوستر ها و بنرهای تبریک  از طرف ارگانهاشون  هم فهمید. وقتی مسئولا  این مدلی فکر میکنن انتظار زیادی نباید از مردم داشت!