نقش آب و هوا و نوع اقلیم منطقه سکونت بر رفتار افراد انکار نشدنیه...
یه نفر که تو یه شهر سرسبز سکونت داره تا یه نفر که تو شهری کویری و بیابونی روزگار میگذرونه رفتارهاشون..
شاید برای شما هم پیش اومده باشه.روحیات رفقای مختلفتون رو با هم قیاس کنین . از دوستای دانشکاه گرفته تا سربازی و محل کار..
من یه درسی رو از یکی از بچه های شمال فراموش نمیکنم:
اسماعیل بچه شمال کشور بود. شاد و انرژی مثبت... گاهی شادی و نشاطش تو جو ناامیدانه جامعه، غیر عادی بنظر میرسید و گاها برچسب " الکی خوشی" هم میخورد...
تازه از دانشکاه برگشته بودم خابگاه. قبل از رفتن به اتاقم دیدم اسماعیل تک و تنها تو سالن تلوزیون نشسته و داره آخرین قسمت سریالی رو تماشا میکنه...یه خورده سر بسرش گذاشتم و داشتیم حرفای پایانی رو میزدیم و منم میرفتم اتاقمون طبقه بالا...یهو یه نفر اومد سالن" تی وی" بدون هیچ واکنش خاصی کانال "تی وی" رو عوض کرد نشست پای تماشای فوتبال !!! مث بز اخوش! اصلا نگفت که شماها اینجا چیکار میکردین...من که داشتم میرفتم و با تلوزیون میونه ای نداشتم اما از رفتارش عصبانی شدم . خودمو جای اسماعیل که میزاشتم بیشتر عصبانی میشدم...آخرین قسمت یه سریال رو نصفه نیمه یهو یه نفر از راه برسه..!
اما بر خلاف تصورم اسماعیل با همون خنده و نشاط همیشگی و با رویی باز، به اون "بز اخوش" گفت: داشتیم تماشا میکردیما! و البته که طرف انقدر هم شعور نداشت که کانال تی وی رو برگردونه یا حتا عذر خاهی کنه!!!
اما باز اسماعیل خم به ابرو نیاورد!! بلند شد با هم اومدیم بیرون!!
خونسردی و انرژی مثبتیش واقعا برا من اموزنده بود... شادی و نشاطش رو با هیچ چیزی عوض نمیکرد.
چند ماه قبل بهم خبرداده بود داره بابا میشه و کمی درمورد سختیای این زمونه و هزینه های بچه باهم حرف زدیم...اما اون همچنان باروحیه و شاد بود...هفته قبل بهم گفت من بابای دوتا بچه شدم!
شرایط مالیش زیاد تعریفی نبود و معلومه با این اوضاع فعلی جامعه و اوضاع درس و کار خودش داشتن دوقلو چقد غیر منتظره و استرس آوره...اما باز مثل همیشه خونسرد و شاد بود...
بقول "کافی" من اگه خودم خوب نیستم اما رفقای خوبی دارم.از این مدل رفقای شمالی زیاد دارم. از هم سن و سال تا پا به سن گذاشته..همه شاد و بانشاطن.
این دوستان باعث میشن ادم از خودش خجالت بکشه...(نق زدنها و ناله های همیشگی برای ما عادت شده)
پ ن:
+ تصویراین پست از یکی از دوستان گیلانیمون ابر ارغوانی .
+ البته تاثیر اقلیم، صد درصدی نیس. یعنی موارد نقض همیشه وجود دارن. مثلا پیامبرمون تو اون اقلیم بیابونی و اون جامعه عصر حجری عربستان، اسوه اخلاق شد.
خدا حفظ شون کنه (دوقلوها +پدرمادرشونو
)


راستی ما وایادی ما به -- :> " :)" <--میگیم ؛اسماعیل.:
+از لطف شما ؛ممنونم
انشاله


شمام مث حداد عادل ستاد بازافرینی کلمات دارینا..
یلدا مبارک
چقدر خوبه اخلاق ایجوری ....
به نظرم اکثریت جامعه فعلی از اون ور بوم افتادن .. یعنی الکی خوش که نیستن هیچی شاد هم نیستن...اکثریت ما الکی ناراحتیم...کاملا الکی ناراحت
سلام مهندس
نکته جالبی گفتی
جالب و قابل تامل
سلام
چقدر خوبه آدم چندتا دوست پرنشاط و پر انرژی داشته باشه و هرازگاهی باهاش هم کلام بشه
حیف الان خیلی کم شدن این قبیل آدما
خودم سعی میکنم حداقل تو گروههای مجازی جوری رفتار نکنم که انگار همیشه از دنیا طلبکارمو ناراحتیهام رو بروز نمیدم .
همیشه با طنز و شوخی وارد گروهها شدم بچه ها بهم میگن بمب انرژی
سلام

همینطوره که میگین...خدا قسمت همه کنه...
باریکلا به اراده شما
انشاله همیشه بمب انژی بمونین!
بله صددرصدی نیست
ما دوتا شمالی داریم تو اتاقمون که نمیشه با یه من عسل خوردشون:/
و اینکه دوستایی مثل دوست شما نعمتن :) منم خیلی دوس دارم اینجوری انرژی مثبت باشم ولی خب خیلی وقتا نمیشه
بله ..حالا حساب کن اگه این افراد تو کویر متولد میشدن دیگه چی میشدن!!!
شما که همین الانشم کارت درست هست و انرژی مثبت هستی!مهندس ضمیر ناخودآگاه
(هنر مندا یه جورایی مهندس ضمایر ناخوداگاهن دیگه)
درود بر اسماعیل مبارکش باشه
در جواب پاسختون به دوستمون بریدا ؛ من خراسان درس خوندم بیرجند بودم و چهارسال خوابگاهی مردم خیلی خونگرم و مهربان بودن...دخترا که اینطور بودن پسرا رو در جریان نیستم.
واقعا مبارکش باشه! اخلاق خوبشو منظورمه.
بقول قدیمیا خوب و بد همه جا هست...اما نقش اب و هوا واقعا انکار ناپذیره..
این یه انتخابه فقط...
دیر عصبانی شدن یه انتخابه، حتی شاد بودن و انرژی داشتن هم یک انتخابه...
پایدار باشن اوشون و حتی شما :)
و حتی شما مهندس!
درسته حرف آخر رو انتخاب خود آدم میزنه، اما واقعا اقلیم اثر داره...حتما تا حالا مواردش روبین رفقا و اطرافیان دیدی...