گذار

** زمان خیلی سریع میگذره..بعد از مدتها یکی از شاگردای سابقمو دیدم...خیلی وقت بود ازش بیخبر بودم و برای جویا شدن از احوالش بطور نامحسوس راههای مختلفی رو امتحان کرده بودم و همش بی نتیجه مونده بود تا چند روز قبل که بصورت اتفاقی از احوالش مطلع شدم ... خیلی خوشحال شدم. از موفقیتهاش لذت بردم .حتی تو بعضی زمینه ها از من پیشی گرفته بود...باورم نمیشد این همون شاگرد ساده من باشه...

برام اصلا مهم نبوده که اونا منو یادشون باشه یا نباشه، اما من دورادور جویای احوال همه شاگردان هستم و برای بعضیاشون افسوس میخورم و برای بعضیاشون ذوق میکنم...

باورش سخته بعضیاشون که  اونقدرصاف و ساده بودن ، الان چه شناگرایی از آب دراومدن!!

باورش سخته که دو تاشون به این زودی از دنیا رفته باشن!(یکی بر اثر یه برق گرفتگی ساده، اون یکی بخاطر مصرف مخدر صنعتی برای بیدار موندن شب امتحانات)

یه سری تازه ازدواج کردن، یه سری رفتن اجباری و الان سربازن......

** اون قدیما خیلی از چیزا سرجای خودش بود.  ثبات بیشتر بود. شرایط راحت تر قابل پیش بینی بود. حتی شرایط آب و هوایی! مثلا میدونستی زمستون بشه، برف میاد و کوچه خیابونارو بند میاره.بهار بارونیه و چند هفته بارون میاد. پاییز بدون بارندگی تعجب آور بود، زمستون و بهار که جای خود داره. اما الان پاییز و زمستون و بهار میگذره عین خیالمون نیس بارندگی نداریم...

مدرسه و دانشکاه ها تکلیفشون مشخص بود...دانش اموزا هم همینطور..حتی تو دوره مدرسه کتابها مث سیستم بعضی کشورای اروپایی منتقل میشد به سال پایینیا و حق خروج کتابای درسی  از مدرسه وجود نداشت. الانکه سال به سال یه برنامه جدید آزمایش میکنن رو کتابا وبچه های مردم...

اونا که کاسب و بازاری بودن تقریبا اوضاعشون مشخص و آیندشون تقریبا قابل پیش بینی بود... 

موفقیت فورمولش ساده بود، اگه تلاش بیشتر به خرج میدادی قطعا آیندت روشن بود(تلاش در تحصیل علم یا کسب پول)...

مثلا طرف میخاست تشکیل خونواده بده و مستقل بشه،یه سرمایه ای مختصر جور میکرد(با کمک اقوام یا...)  و سر سالش میرف دنبال خونه زندگی خودش! مصداقاشو خودتون هم سراغ دارین..مثلا طرف یه دار قالی میزد و اولین قالی که بافته  میشد، هزینه عروسی و خونه و شروع زندگی آماده بود!!  

(پدر یکی ازهمکاران باپول یه قالی ، رفت حج واجب و برگشت برای همه اقوام سوغات گرفت. وقتی هم  برگشت از باقی مونده اون پول، زمین و ملک خرید!! (اون موقه ها رسم به آوردن سوغاتیهای سنگین بود ( انواع لوازم خانگی مث تلوزیون و حتی یخچال!..) الان پول  فروش یه قالی تا سرکوچه تمومه!)

تربیت بچه ها هم سیستمش خطی و قابل پیش بینی و به مراتب ساده تر از الان بود...عوامل بیرونی خیلی به تربیت بچه کمک میکردن. بر خلاف الان که عوامل بیرونی اکثرا نقش مخرب دارن و بجای اینکه کمکی باشن،  بارو سنگینتر کردن..

اعتقادات و باورهای مردم هم ثبات بیشتری داشت...

** امام علی(ع) یه حدیثی داره میگه فرزنداتون نسلهای آینده اند اونا رو متناسب آینده تربیت کنید نه شرایطی که خودتون توش بودین...

الان دیگه انقد همه چیز بی ثبات شده که هیچ کس یا شرایط یا  عملکردی رو با هم نمیشه مقایسه کرد، چه برسه به قضاوت...

---

پا نوشت:

 « لاتقسراولادکم علی آدابکم فانهم مخلوقون لزمان غیر زمانکم؛ فرزندانتان را برآداب خود تربیت نکنید؛ چرا که آنها برای [آینده و] زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند.»شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۶۷