بازگشت سامورایی
بعد از مدتها "خودسانسوری"، باز هم سلام!
* گاهی چقد دور بودن از رفقا(چه سایبر چه غیر سایبر) سخته...
رفقایی که به هزار و یک علت وبلاگشون آف میشه. دلایلی مثل:
استخدام، تغییر مکان، ازدواج، اخراج، تهدید، ترس و...
* بعضیا اگه ننویسن میمیرن! البته خوبیش اینه که میتونن زنده بشن،اگه دوباره بنویسن!
* این پست اصغرمعصومی تحت عنوان "روایت باقله" شاید دلیل غیبتم بوده
مترسنج
پنج‌شنبه 5 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 04:42 ب.ظ
نمیدونم عمر وبلاگ نویسی من کی تموم بشه. ولی نمیتونم رهاش کنم. خیلی ها رفتن دیگه ننوشتن ولی من نمیتونم. بعدا توی وصیت نامم آدرسش رو میزارم.... حیف این همه تجربه و خاطره از بین بره
باهات موافقم
حیفه نوشته نشه تجربیات و خاطرات...
بماند بحث زکات علم و ...
خوشحالم مینویسی. قلمت پایدار