شعب ابی طالب - ۱
غرق در مشغله های فکری از پیاده رو رد میشی. یه مشت باد کنک رنگی توجهتو جلب میکنه. سرعتو کمتر میکنی و یه نگاهی به بادکنکا و ویترین میندازی. دختره تو یه مغازه ۳در۴ نشسته و سرش تو گوشیه. بعیده صاحاب مغازه باشه. لوازم جشن تولد میفروشه. دوباره یه نگاهی به بادکنکها میندازی و یه نگاه به برجی که نزدیک همون مغازه در مراحل پایانی ساخته. ساختمون مرتفعی که تو مدت بسیار کوتاه اونم تو این اوضاع و گرونی ساخته شده. ازخودت میپرسی: با پول چند قرن بادکنک فروختن میشه همچین ساختمونی ساخت؟!
دختره هنوز سر گرم اون گوشیه و نمیدونی به این موضوع فک میکنه یا نه.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد